- Szkoła
- Informacje
- Pracownicy
- Fundusz Socjalny
-
- Komunikaty
- Wnioski
- Dla Nauczycieli
- Wydarzenia
- Osiągnięcia
- Dokumenty
- Inne
- Strzelectwo
SZKOLNY PROGRAM WYCHOWAWCZO-PROFILAKTYCZNY
SZKOŁA PODSTAWOWA NR 1 IM. JÓZEFA BEMA W SULECHOWIE
NA ROK SZKOLNY:
2017/2018
2018/2019
2019/2020
opracowanie:
Agnieszka Dach
Patrycja Framm
Barbara Garbowska
Agnieszka Poślednia
Spis treści
1. Podstawy prawne programu.
2. Teoretyczne podstawy działań wychowawczo-profilaktycznych.
3. Obszary oddziaływań.
4. Cele programu.
5. Osoby biorące udział w realizacji programu. Współpraca ze środowiskiem lokalnym.
6. Oczekiwane rezultaty.
7. Ewaluacja programu.
Załącznik:
Szczegółowe zadania i sposób ich realizacji.
I. Podstawy prawne działań profilaktycznych.
Podstawy prawne oddziaływań profilaktycznych w szkole można znaleźć w:
1. Konwencji o prawach dziecka. Art. 33. (aneks)
2. Konstytucji Rzeczpospolitej. Art. 72.
3. Kodeksie postępowania karnego z dnia 6 kwietnia 1997 r. Art. 304.
II. Wstęp – rola wychowawcza szkoły.
Wychowanie młodego pokolenia jest zadaniem rodziny i szkoły, która w swojej działalności musi uwzględniać wolę rodziców, ale także i państwa, do którego obowiązków należy stwarzanie właściwych warunków wychowania.
Zgodnie z zapisami podstawy programowej kształcenie w szkole podstawowej stanowi fundament wykształcenia. Zadaniem szkoły jest łagodne wprowadzenie dziecka w świat wiedzy, przygotowanie do wykonywania obowiązków ucznia oraz wdrażanie do samorozwoju. Szkoła zapewnia bezpieczne warunki oraz przyjazną atmosferę do nauki, uwzględniając indywidualne możliwości i potrzeby edukacyjne ucznia. Najważniejszym celem kształcenia w szkole podstawowej jest dbałość o integralny rozwój biologiczny, poznawczy, emocjonalny, społeczny i moralny ucznia.
Niniejszy program wychowawczo-profilaktyczny uwzględnia całościowe oddziaływania wychowawcze wraz z uzupełniającymi działaniami profilaktycznymi. Wychowanie to wspieranie dziecka w rozwoju ku pełnej dojrzałości w sferze fizycznej, emocjonalnej, intelektualnej, duchowej i społecznej, które powinno być wzmacniane i uzupełniane przez działania z zakresu profilaktyki dzieci i młodzieży.
Program wychowawczy oparto na założeniach misji i wizji naszej szkoły. Opracowano go po wcześniejszym rozpoznaniu potrzeb uczniów, oczekiwaniach nauczycieli, rodziców oraz społeczności, ze szczególnym uwzględnieniem zapisów nowej podstawy programowej obowiązującej od roku szkolnego 2017/2018 oraz Podstawowymi kierunkami realizacji polityki oświatowej państwa w roku szkolnym 2017/2018
Do zadań wychowawczych szkoły w nowym roku szkolnym należą przede wszystkim:
- bezpieczeństwo w internecie, odpowiedzialne korzystanie z mediów społecznych,
- prowadzanie doradztwa zawodowego do szkół i placówek,
- wzmacnianie wychowawczej roli szkoły.
- podnoszenie jakości edukacji włączającej w szkołach i placówkach systemu oświaty.
Opisuje on treści i działania skierowane do uczniów, nauczycieli oraz rodziców w oparciu o różne przepisy prawne, w tym Statut Szkoły. Zadaniem szkoły jest zapewnienie uczniom powszechnego obowiązku do nauki i wychowania,ochrony przed przemocą, a także kierowanie się zawsze dobrem ucznia,troską o jego zdrowie,postawę moralną,z zachowaniem poszanowania godności osobistej.
Za wychowanie dzieci odpowiadają rodzice,szkoła wspomaga ich w działaniach wychowawczych. Wszystkie osoby pracujące w szkole zajmują się wychowaniem dzieci, jednak pierwszymi najważniejszymi wychowawcami dzieci są rodzice,od których szkoła oczekuje aktywnej współpracy. Szkoła wspiera rodziców w wychowaniu,dba o atmosferę sprzyjającą poznawaniu,budowaniu prawidłowych relacji i więzi społecznych,uczy współpracy w grupie,utrwala właściwe wartości i normy społeczne.
III. Teoretyczne podstawy oddziaływań wychowawczych i profilaktycznych
Według definicji W. Okonia wychowanie to: świadomie organizowana działalność społeczna, oparta na stosunku wychowawczym między wychowankiem a wychowawcą, której celem jest wywołanie zamierzonych zmian w osobowości wychowanka. Zmiany te obejmują zarówno stronę poznawczo-instrumentalną, związaną z poznawaniem rzeczywistości i umiejętnością oddziaływania na nią, jak i stronę emocjonalno-motywacyjną, która polega na kształtowaniu stosunku człowieka do świata i ludzi, jego przekonań i postaw, układu wartości i celu życia. Proces wychowania uwarunkowany jest wieloma czynnikami. Wiąże się on przede wszystkim ze zrozumieniem przez jednostkę określonych norm społeczno-moralnych oraz nadaniem tym normom – w zależności od jej uprzednich doświadczeń i gry motywów – znaczenia osobistego.
Profilaktyka natomiast są to wszystkie działania w celu wspomaganie rozwoju młodego człowieka polegające na ograniczaniu i likwidowaniu czynników ryzyka, inicjowaniu i wzmacnianie czynników chroniących, które ma na celu zapobieganie pojawianiu się lub rozwojowi niekorzystnego zjawiska, w tym zachowań ryzykownych, w konkretnej społeczności, np. szkolnej.
Zachowania ryzykowne to różne nieprawidłowe zachowania ucznia niebezpieczne zarówno dla zdrowia fizycznego i psychicznego, jak i dla jego otoczenia społecznego. (K. Ostaszewski 2003r.) Przyczyny występowania zachowań ryzykownych u młodzieży są złożone. Młodzież podejmuje zachowania ryzykowne głównie wtedy, gdy brak jej wsparcia w rodzinie. U dzieci pochodzących z rodzin, gdzie panują ciepłe, pełne miłości i troski relacje z rodziną i przyjaciółmi, ryzyko wystąpienia problemów w przyszłości jest zdecydowanie mniejsze. Jednak bez względu na to w jakich warunkach wychowuje się młody człowiek zdarza się, że będzie musiał zderzyć się z trudnymi sytuacjami, a poziom indywidualnej odporności jest u każdego inny. Również mimo prawidłowo funkcjonującej rodziny potrzeba akceptacji rówieśników jest tak duża, że dzieci i młodzież zachowują się ryzykownie w celu zdobycia akceptacji grupy rówieśniczej lub zaspokojenia potrzeby silnych wrażeń.
Pamiętając o tym, iż wychowanie, to proces wspomagania dziecka i młodego człowieka w rozwoju, ukierunkowany na osiąganie pełnej dojrzałości w czterech podstawowych sferach: fizycznej, psychicznej, moralno-społecznej, możemy określić, na jakie czynniki ryzyka narażeni są młodzi ludzie.
Zagrożenia w sferze fizycznej to między innymi:
Główne zagrożenia dla procesu dojrzewania psychicznego to:
Najważniejsze zagrożenia dla procesu dojrzewania społecznego:
Pomimo występowania czynników ryzyka, dzieci i młodzież mogą się rozwijać prawidłowo, dzięki czynnikom chroniącym. Ich występowanie i wykorzystanie jest głównym założeniem tzw. profilaktyki pozytywnej.
Według teorii resilience /umiejętność odbicia się od dna, elastyczność, sprężystość, odporność, regeneracja sił/ dzieci z grupy ryzyka nie zawsze są na pozycji przegranej. Posiadają moce, które pozwalają im przetrwać w ekstremalnie trudnych warunkach i mimo wszystko rozwijać się prawidłowo. Ta adaptacja zależy od wielu czynników, które nazywamy chroniącymi i wspierającymi. Dzieci walczące z przeciwnościami życiowymi nie mogą osiągnąć odporności same. Potrzebują miłości, opieki i wsparcia ze strony dorosłych – rodziców, nauczycieli lub innych osób z otoczenia. Badania wskazują, że kluczową rolę w budowaniu odporności odgrywają nauczyciele na każdym etapie kształcenia. Adekwatne wymagania, dawanie pozytywnych informacji zwrotnych, bycie w roli powiernika, buduje motywację ucznia i daje mu poczucie bezpieczeństwa.
Do klasycznych czynników chroniących i budujących odporność zaliczamy:
A. środowisko rodzinne (najważniejszy ze wszystkich czynników wpływających na prawidłowy rozwój psychospołeczny dziecka);
B. otoczenie społeczne, pozarodzinne (dziecko czerpie wsparcie z otoczenia społecznego – szkoły, środowiska lokalnego lub osób, które są mu bliskie, np. rówieśników; troska ze strony innych osób spoza rodziny zwiększa u dziecka odporność i niepodatność na sytuacje zagrażające; szczególnie jest tutaj ważna rola nauczyciela, który dla dziecka (zwłaszcza dla nastolatka) może stać się drugą, co do ważności, osobą znaczącą; jest oceniany jako bardziej obiektywny od rodziców, toteż jego opinie mają wielki wpływ na formującą się osobowość ucznia /samoocenę, emocje, obraz świata/; relacje nauczyciela z uczniem mogą decydować o pozycji socjometrycznej ucznia, mają wpływ na procesy i role grupowe w klasie; wsparcie ze strony nauczyciela może rekompensować brak wsparcia ze strony rodziców i rówieśników;
C. środowisko rówieśnicze (kontakty z rówieśnikami akceptującymi normy społeczne, z aspiracjami edukacyjnymi, prospołecznymi to kolejne źródło wsparcia dla dziecka zagrożonego);
D. cechy osobowości (dzieci i młodzież cechujące się odpornością radzą sobie z wyzwaniami w sposób społecznie akceptowany; ich pozytywne podejście do problemów życiowych i szukanie konstruktywnych rozwiązań pozwalają w optymalny sposób rozwiązać emocjonalnie ryzykowne doświadczenia).
Naukowe rozważania o ryzyka i czynnikach czynnikach chroniących i wspierających rozwój wskazują, że należy je traktować nie tylko w obszarach ochrony przed zagrożeniami, ale także w obszarach pozytywnego rozwoju dzieci i młodzieży. Takie podejście pozwala na integralne potraktowanie obszaru wychowania, profilaktyki i promocji zdrowia w szkole/placówce.
Profilaktyka w szkole może być skuteczna, jeżeli zostaną spełnione następujące warunki:
• musi wynikać ze świadomości zagrożeń prawidłowego procesu wychowawczego i gotowości do współdziałania w zmianie istniejącej sytuacji wychowawczej,
• musi konfrontować ucznia z niebezpieczeństwem, ryzykiem,
• musi przekonać odbiorcę, że niebezpieczeństwo, ryzyko dotyczy również jego, i równocześnie, że w jego mocy leży skuteczna ochrona siebie i innych.
Poziomy działań profilaktycznych
Odpowiednio do stopnia ryzyka profilaktyka jest prowadzona na kilku poziomach (za: H. Mrazek iR. Hagerty,1994). Wyróżnia się : profilaktykę uniwersalną, selektywną i wskazującą.
Profilaktyka uniwersalna (I stopnia) jest adresowana do wszystkich uczniów w określonym wieku, bez względu na stopień ryzyka wystąpienia zachowań problemowych lub zaburzeń psychicznych i dotyczy znanych, w znacznym stopniu rozpowszechnionych zagrożeń, np. przemocy, czy używania substancji psychoaktywnych. Na tym poziomie wykorzystywana jest ogólna wiedza na temat zachowań ryzykownych,czynników ryzyka i chroniących, danych epidemiologicznych (są to głównie wyniki badań naukowych, dotyczące między innymi palenia papierosów, picia alkoholu, informacje o wieku inicjacji). Celem ma być opóźnianie inicjacji, przeciwdziałanie pierwszym próbom podejmowania zachowań ryzykownych. W dużej mierze działania profilaktyczne skupiają się na tworzeniu wspierającego, przyjaznego klimatu szkoły, który pozytywnie wpływa na zdrowie psychiczne i poczucie wartości, motywację do osiągnięć uczniów i nauczycieli. Pozwalają także na czynny udział rodziców w życiu szkoły.
Profilaktyka selektywna (II stopnia) jest ukierunkowana na grupy zwiększonego ryzyka, wymaga dobrego rozpoznania w społeczności szkolnej grup uczniów zachowujących się ryzykownie lub znajdujących się w specyficznej sytuacji społecznej, rodzinnej. Informacje o uczniach szkoła gromadzi wtoku codziennego procesu edukacji, szczególnie dotyczy to uczniów z deficytami poznawczymi, z rodzin dysfunkcyjnych itp. Dla dzieci i młodzieży znajdujących się w grupie podwyższonego ryzyka (np. z rodzin z problemem alkoholowym) organizowane są indywidualne lub grupowe działania profilaktyczne ( terapia pedagogiczna, treningi umiejętności społecznych, socjoterapia).
Profilaktyka wskazująca (III stopnia) obejmuje działania na rzecz jednostki wysokiego ryzyka, to działania polegające na interwencji, terapii dzieci i młodzieży, przejawiających symptomy zaburzeń i wymagających specjalistycznego przygotowania do ich udzielania. Na tym poziomie, w profilaktykę częściej angażują się różne instytucje zewnętrzne, przygotowane do prowadzenia pomocy psychologicznej lub medycznej. (za: K. Ostaszewski, A. Borucka, 2005).
Na wszystkich poziomach profilaktyki stosuje się różne strategie:(za: Z. B. Gaś; 2003; B. Kamińska –Buśko - red., 2005). Wspomniani autorzy wyróżniają:
1. strategie informacyjne
2. strategie edukacyjne
3. strategie działań alternatywnych
4. strategie interwencyjne
5. strategie zmniejszania szkód
6. strategie zmian środowiskowych
7. strategie zmian przepisów.
Głównym celem strategii informacyjnych jest dostarczenie adekwatnych informacji na temat skutków zachowań ryzykownych i tym samym umożliwienie dokonywania racjonalnego wyboru. U podstaw tej strategii leży przekonanie, że ludzie, zwłaszcza młodzi, zachowują się ryzykownie, ponieważ zbyt mało wiedzą o mechanizmach i następstwach takich zachowań. W związku z tym dostarczenie informacji o skutkach np. palenia tytoniu, ma spowodować zmianę postaw, a w końcu - nie podejmowanie zachowań ryzykownych.
Strategie edukacyjne mają pomóc w rozwijaniu ważnych umiejętności psychologicznych i społecznych (umiejętności nawiązywania kontaktów z ludźmi, radzenia sobie ze stresem, rozwiązywania konfliktów, opierania się naciskom ze strony otoczenia itp.).U podstaw tych strategii leży przekonanie, że ludzie, nawet dysponujący odpowiednią wiedzą, podejmują zachowania ryzykowne z powodu braku wielu umiejętności niezbędnych w życiu społecznym. Te deficyty uniemożliwiają im budowanie głębszych, satysfakcjonujących związków z ludźmi, odnoszenie sukcesów, np. zawodowych. Szukają więc chemicznych, zastępczych sposobów radzenia sobie z trudnościami.
Strategie działań alternatywnych służą zaspokojeniu ważnych potrzeb (np. sukcesu, przynależności, wrażeń) oraz osiąganie satysfakcji życiowej przez stwarzanie możliwości zaangażowania się w działalność pozytywną (artystyczną,społeczną, sportową itp.). U podstaw tych strategii leży założenie, że wielu ludzi nie ma możliwości zrealizowania swej potrzeby aktywności, podniesienia samooceny poprzez osiąganie sukcesów, czy też rozwoju zainteresowań. Dotyczy to zwłaszcza dzieci i młodzieży zaniedbanej wychowawczo.
Strategie interwencyjne zapewniają pomoc osobom mającym trudności w identyfikowaniu i rozwiązywaniu ich problemów oraz wspieranie w sytuacjach kryzysowych. Interwencja obejmuje towarzyszenie ludziom w krytycznych momentach ich życia. Podstawowe techniki interwencji to poradnictwo, telefon zaufania, sesje interwencyjne, doradztwo. Strategie interwencyjne, jako działania głębsze i bardziej zindywidualizowane, w zasadzie zastrzeżone są dla poziomu drugiego i trzeciego.
Strategie zmniejszania szkód przewidziane są głównie dla potrzeb profilaktyki wskazującej. Adresatem tych działań są grupy najwyższego ryzyka.
Strategie zmian środowiskowych nakierowane są na identyfikację i zmienianie tych czynników środowiska społecznego i fizycznego, które sprzyjają zachowaniom problemowym. Mogą one obejmować: modyfikacje środowiska, miejsca przebywania osoby dysfunkcyjnej, zmianę postaw społecznych wobec osób dysfunkcyjnych.
Strategie zmian przepisów zazwyczaj kierowane są do całej lokalnej społeczności. Polegają na zmianie przepisów prawnych, rozporządzeń lokalnych, ograniczanie dostępu do środków odurzających i ich dystrybucji.
Konstruując program wychowawczo-profilaktyczny naszej szkoły uwzględniono więc:
III. Obszary oddziaływań
Oceny problemów (czynników ryzyka i zachowań ryzykownych) występujących w szkole dokonano w oparciu o analizę:
- ankiet przeprowadzonych wśród uczniów,
- obserwacji zachowania uczniów,
- dzienników szkolnych
- dzienników pedagogów szkolnych i psychologa szkolnego i zawartych w nich informacji na temat rozmów z kuratorami sądowymi, nauczycielami, rodzicami i uczniami.
Stwierdzono, że najczęściej występujące czynniki ryzyka to:
- trudna sytuacja materialna rodziny, bezrobocie rodziców,
- eurosieroctwo,
- rozbite rodziny, konflikty między rodzicami;
- niewłaściwe wypełnianie obowiązków rodzicielskich (brak opieki nad dziećmi),
- powroty z emigracji, imigracja z innych krajów;
- alkoholizm rodziców,
- agresja w środowisku rodzinnym,
- rozbudzanie seksualności przez media, łatwy dostęp do treści pornograficznych (Internet);
- niewłaściwe wzory spędzania wolnego czasu w rodzinie,
- kult siły i agresji wśród rówieśników, w mediach, w domu,
- niepowodzenia w nauce wynikające z obniżonych możliwości uczenia się,
- urazy psychiczne (śmierć członka rodziny, wypadki, itp.),
Natomiast najczęściej występujące u uczniów naszej szkoły zachowania ryzykowne to:
1. odtrącanie niektórych rówieśników – agresja bierna,
2. konflikty rówieśnicze – agresja fizyczna,
3. zachowania nieostrożne grożące utratą zdrowia (np. w ruchu drogowym),
4. niewłaściwe zachowanie podczas lekcji (rozmowy, niewykonywanie poleceń, utrudnianie prowadzenia lekcji),
5. niekulturalne zachowanie wobec nauczycieli, brak szacunku dla autorytetów,
6. samookaleczenia,
7. cyberprzemoc,
8. nadmierne spędzanie czasu przy komputerze,
9. nadmierne zainteresowanie sprawami seksu (oglądanie stron pornograficznych, niewłaściwe zachowanie wobec rówieśników o podłożu seksualnym),
10. konflikt z prawem (kradzieże),
11. wagary,
12. nieracjonalne odżywianie negatywnie wpływające na stan zdrowia, w tym stosowanie szkodliwych dla zdrowia diet dla poprawienia atrakcyjności fizycznej.
Analizie poddano również raport „Diagnoza Lokalnych Zagrożeń Społecznych. Gmina miejsko-wiejska Sulechów 2015” wykonany przez Studio Diagnozy i Profilaktyki w Krakowie. Z tego raportu wynika, że poważnym problemem wśród młodzieży naszej gminy jest palenie papierosów i spożywanie alkoholu oraz agresja. Istnieje również zagrożenie hazardem i cyberprzemocą, ale stopień nasilenia zjawiska nie jest w świetle przeprowadzonych badań duży.
Tworząc program wychowawczo-profilaktyczny wykorzystano także wiedzę o zagrożeniach ryzykownymi zachowaniami wśród młodzieży w Polsce na podstawie doniesień medialnych.
Biorąc pod uwagę wszystkie analizowane źródła stwierdzono, że w porównaniu z okresem poprzednim w większym nasileniu występują takie czynni ryzyka jak np. reemigracja, imigracja, nadmierne i niewłaściwe zainteresowanie sprawami seksu, samookaleczenia, cyberprzemoc).
Zadania wychowawcze planowano opierając się na wizji i misji szkoły.
Wizja szkoły:
Misja szkoły
Biorąc pod uwagę wszystkie zebrane dane ustalono konieczność prowadzenia działań wychowawczo-profilaktycznych w następujących obszarach:
1. Budowanie systemu wartości.
2. Kształtowanie postaw patriotycznych.
3. Kształtowanie dojrzałości w sferze emocjonalno-społecznej.
4. Promocja zdrowia fizycznego.
5. Zwiększenie poziomu bezpieczeństwa uczniów w szkole i poza nią.
6. Promocja zdrowia psychicznego i zdrowego stylu życia.
7. Pomoc w rozwiązywaniu problemów rodzinnych.
8. Pomoc rodzinie w trudnej sytuacji materialnej.
9. Pomoc uczniom, którzy mają trudności w nauce.
10. Pomoc dzieciom, które maja problemy emocjonalne (w tym dzieciom w sytuacji kryzysowej).
11. Przeciwdziałanie agresji.
12. Profilaktyka uzależnień.
13. Przeciwdziałanie wagarom.
14. Zapobieganie przestępczości.
15. Pomoc dzieciom z rodzin reemigrujących i imigrantom.
16. Upowszechnianie czytelnictwa.
IV. Cele programu
Program wychowawczo-profilaktyczny uwzględnia misję i wizję szkoły.
Celem głównym szkoły jest „Stworzenie możliwości do pełnego rozwoju ucznia w wymiarze intelektualnym, psychicznym, społecznym, zdrowotnym, duchowym oraz tworzenie warunków do rozwijania twórczej aktywności uczniów oraz koordynacja działań szkoły ze środowiskiem, wspieranie wychowawczej roli rodziny.”
Celem głównym programu wychowawczo-profilaktycznego jest wspomaganie opisanego w misji i wizji szkoły oraz jej celach rozwoju młodego człowieka poprzez wspieranie rozwoju dziecka oraz ograniczanie i likwidowaniu czynników ryzyka, które mogą go zakłócić oraz wzmacnianie czynników chroniących, które w sytuacji wystąpienia czynników ryzyka ten rozwój będą wspomagać.
Cele szczegółowe programu
1. Wspieranie rozwoju intelektualnego ucznia poprzez rozwijanie umiejętności:
a) przyswajania wiedzy,
b) pisania, czytania, rozumowania, korzystania z informacji, wykorzystania wiedzy w praktyce,
c) planowania i organizacji działań,
d) świadomego i odpowiedzialnego korzystania ze środków masowej komunikacji i mediów,
e) rozbudzania zainteresowań,
f) pogłębiania znajomości historii, kultury i tradycji własnego kraju,
g) łączenia wiedzy matematycznej i przyrodniczej z życiem codziennym,
h) wypracowanie pozytywnego stosunku do uczenia się i uczęszczania do szkoły,.
2. Kształtowanie właściwej postawy moralno-duchowej i kultury osobistej uczniów poprzez:
a) rozwijanie umiejętności oceny zachowań własnych oraz innych ludzi,
b) uwrażliwienie na krzywdę innych,
f) kształcenie umiejętności dokonywania pozytywnych wyborów,
g) kształcenie poszanowania godności drugiego człowieka
h) budowanie odporności na negatywne wpływy różnych patologicznych zjawisk społecznych.
3. Wspieranie rozwoju psychofizycznego poprzez:
a) zwracanie uwagi na dbałość o ciało, zdrowie, sprawność fizyczną,
b) profilaktykę zdrowotną,
c) nabywanie umiejętności właściwego spędzania czasu wolnego,
d) nabywanie umiejętności zdrowej rywalizacji,
e) nabywanie umiejętności osiągania sukcesów.
f) poznanie i stosowanie zasad bezpieczeństwa w domu, w szkole i na ulicy,
g) zdobycie wiedzy na temat zagrożeń wynikających ze stosowania używek,
h) nabywanie przez młodzież umiejętności sprzyjających prawidłowym zachowaniom społecznym.
4. Wspieranie rozwoju emocjonalno-społecznego
a) podnoszenie poziomu umiejętności rozpoznawania zachowań agresywnych i reakcji na nie,
b) wskazywanie sposobów rozpoznawania i opanowania własnych emocji,
c) wskazywanie sposobów radzenia sobie w sytuacjach trudnych,
d) wykształcenie u uczniów umiejętności współżycia i współpracy w grupie rówieśniczej,
e) nabycie umiejętności rozwiązywania konfliktów i panowania nad negatywnymi emocjami (złością),
f) eliminowanie zachowań agresywnych,
g) udzielanie pomocy osobom bezpośrednio zagrożonym różnymi formami niedostosowania.
Cele kierunkowe w wybranych obszarach:
1. Budowanie systemu wartości
- Wychowanie w duchu wartości uniwersalnych.
- Rozwijanie umiejętności społecznych , szczególnie asertywności i empatii.
- Uczenie sposobów planowania własnego rozwoju,systematyczności i obowiązkowości w nauce.
- Uczenie organizowania i oceniania własnego uczenia się.
- Dbanie o frekwencję ucznia na lekcjach oraz zajęciach pozalekcyjnych.
- Motywowanie uczniów do udziału w konkursach przedmiotowych,zajęciach pozalekcyjnych,imprezach środowiskowych i osiągania coraz lepszych wyników.
2.Kształtowanie odporności emocjonalnej.
- Stwarzanie warunków sprzyjających nauce uczniów o zróżnicowanych możliwościach fizycznych i intelektualnych.
- Sprzyjanie rozwojowi cech osobowościowych ucznia koniecznych do aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym.
- Poznawanie swoich mocnych i słabych stron,uczenie obiektywnego patrzenia na siebie w relacjach z innymi.
3. Promowanie zdrowego stylu życia.
- Kształtowanie właściwych nawyków higienicznych .
- Uczenie zasad zdrowego odżywiania się.
- Propagowanie aktywnych form wypoczynku.
- Prowadzenie profilaktyki uzależnień od palenia tytoniu,zażywania narkotyków,dopalaczy i picia alkoholu.
- Rozwijanie sprawności fizycznej.
4.Zwiększenie poziomu bezpieczeństwa uczniów w szkole i poza nią.
- Utrwalanie zasad bezpiecznego zachowania się na drodze, podczas gier i zabaw ruchowych w domu i szkole oraz przerw śródlekcyjnych.
- Zapoznawanie ze sposobami zachowania się na wypadek klęsk żywiołowych.
- Promowanie zdrowego stylu życia wolnego od zachowań agresywnych.
- Kształcenie sposobów rozładowywania agresji.
- Uświadamianie zagrożeń i korzyści korzystania z cyberprzestrzeni.
- Zasady bezpiecznego posługiwania się urządzeniami w szkole i gospodarstwie domowym.
5.Kształtowanie postaw patriotycznych.
- Kształtowanie osobowości ucznia poprzez uczestnictwo w uroczystościach szkolnych.
- Budowanie świadomości regionalnej.
- Poszanowanie dla symboli narodowych.
- Rozbudzanie miłości do małej i wielkiej Ojczyzny.
6. Upowszechnianie czytelnictwa.
- Rozwijanie zainteresowań czytelniczych.
- Dyskusje nad przeczytanymi książkami,ciekawymi artykułami.
- Głośne czytanie wybranych utworów z literatury dziecięcej.
- Rozwijanie czytelnictwa poprzez konkursy literackie, pięknego czytania itp.
7.Rozwijanie kompetencji informatycznych.
- Kształtowanie umiejętności posługiwania się sprzętem informatycznym.
- Rozwijanie umiejętności właściwego korzystania z internetu.
- Doskonalenie umiejętności posługiwania się językiem i narzędziami informatycznymi.
8. Inne działania edukacyjno- profilaktyczne.
V. Osoby biorące udział w realizacji programu
4. Program wychowawczy współtworzą wszyscy członkowie społeczności szkolnej: dyrektor, nauczyciele, uczniowie i rodzice.
5. Rada pedagogiczna na pierwszym posiedzeniu opiniuje w programie zmiany, które przedstawiane są rodzicom i uczniom, a następnie zatwierdzone uchwałą przez radę pedagogiczną.
6. Funkcję wychowawczą pełnią wszyscy pracownicy szkoły.
Oczekuje się, że realizować program będą wszyscy pracownicy pedagogiczni szkoły przy współpracy z rożnymi specjalistami.
Dyrekcja szkoły ma za zadanie sprawować nadzór nad:
- sprawnym przebiegiem realizacji programu,
- właściwą współpracą wszystkich osób zaangażowanych i spójnością oddziaływań.
Wychowawcy klas są odpowiedzialni za:
- diagnozowanie problemów uczniów i ich rozwiązywanie we współpracy z pedagogami i psychologiem szkolnym,
- realizację treści programu podczas lekcji wychowawczych, wspieranie rozwoju fizycznego i emocjonalno-społecznego uczniów,
- dbanie o właściwą atmosferę w zespole klasowym i wzajemna akceptacje uczniów,
- konsekwentne przestrzeganie, realizowanie systemu działań w celu wyeliminowania przemocy,agresji słownej i fizycznej,
- wpajanie szacunku do tradycji i historii oraz symboli narodowych,
- integrowanie zespołu klasowego,
- dbanie o życzliwą atmosferę w grupie uczniowskiej,
- planowanie i organizowanie różnych form życia społecznego,
- kreowanie sytuacji, w których dziecko aktywnie rozwija różne sfery osobowości,
- bieżące rozwiązywanie problemów i zagadnień mających miejsce w danym zespole,
- integracja dzieci romskich i innych narodowości z uczniami naszej szkoły,
- umożliwianie uczniom uczestniczenia w sytuacjach wymagających samodzielności i odpowiedzialności,
- uzgadnianie i koordynowanie działań wychowawczych wobec uczniów uzdolnionych, mających niepowodzenia w nauce oraz specyficzne potrzeby edukacyjne,
- mediowanie w sytuacjach trudnych pomiędzy uczniami, uczniami a nauczycielami we współpracy z Rzecznikiem Praw Ucznia,
- współdziałanie z pedagogiem i psychologiem szkolnym w rozpoznawaniu potrzeb i trudności uczniów,
- zapoznanie rodziców i uczniów z obowiązującymi w szkole zasadami oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów.
Nauczyciele będą:
- realizować wybrane treści programu profilaktycznego w ramach nauczanego przedmiotu,
- współpracować z wychowawcami,
- dbać o właściwą atmosferę podczas zajęć, wzbudzanie motywacji do uczenia się,
- rozbudzać zainteresowania nauczanym przedmiotem i prowadzić zajęcia pozalekcyjne (koła zainteresowań, zajęci dydaktyczno-wyrównawcze).
Pedagodzy i psycholog mają za zadanie:
- diagnozować potrzeb rozwojowe uczniów i sytuacji wychowawczej,
- udzielać wsparcia dzieciom i pomocy w rozwiązywaniu problemów szkolnych i osobistych,
- pomagać rodzicom w procesie wychowawczym,
- ściśle współpracować z wychowawcami i nauczycielami w rozwiązywaniu problemów edukacyjnych i wychowawczych,
- współpracować z instytucjami (poradnia psychologiczno-pedagogiczna, sąd, policja, pomoc społeczna i inne).
Nauczyciel bibliotekarz ma za zadanie
- rozwijanie zainteresowań,
- propagowanie czytelnictwa jako alternatywnego dla komputera sposobu spędzania czasu wolnego
Logopeda poprzez usuwanie wad wymowy, które mogą utrudniać osiąganie dobrych wyników w nauce i kontakty rówieśnicze będzie wpływał na lepsze funkcjonowanie dziecka w roli ucznia i prawidłowe funkcjonowanie społeczne.
Terapeuta pedagogiczny prowadzi zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, których celem jest zapobieganie niepowodzeniom w nauce.
Zadaniem pielęgniarki szkolnej jest promocja zdrowia.
Współpraca ze środowiskiem lokalnym.
Podczas realizacji programu niezbędna jest współpraca z samorządem uczniowskim i rodzicami, szczególnie podczas organizacji imprez szkolnych oraz przy ustalaniu obszarów zagrożeń. Ponadto podczas realizacji programu szkoła będzie współpracować z różnymi instytucjami ze środowiska lokalnego. Są to między innymi:
VI. Oczekiwane rezultaty
Uczeń dzięki oddziaływaniom wychowawczym i profilaktycznym:
Zmniejsza się ilość osób, u których występują zachowania ryzykowne, ponieważ:
1. Szkoła staje się miejscem bardziej atrakcyjnym dla uczniów.
2. Nauczyciele i wychowawcy mają większą wiedzę i lepsze relacje z uczniami, co skutkuje zmniejszeniem ilości problemów i łatwiejszym ich rozwiązywaniem.
3. Uczniowie potrafią nawiązywać prawidłowe kontakty rówieśnicze.
4. uczniowie rzadziej przeżywają sytuacje stresowe, a z tymi które ich dotykają potrafią sobie radzić.
5. Uczniowie potrafią kontrolować swoje wybuchy złości.
6. Uczniowie mają możliwość rozwijania swoich zainteresowań w ramach zajęć pozalekcyjnych i spędzają czas wolny konstruktywnie.
7. Wszyscy uczniowie w trudnej sytuacji materialnej i emocjonalnej mogą liczyć na wsparcie i pomoc.
8. Uczniowie i ich rodzice są wyposażeni w wiedzę, gdzie można szukać profesjonalnej pomocy.
VII. Ewaluacja programu
Niezbędne jest kontrolowaniu przebiegu realizacji programu i jego efektów. Ocena przebiegu realizacji programu powinna być dokonywana systematycznie i (jeżeli zajdzie taka potrzeba) mogą być wprowadzone zamiany w formie aneksu. Ewaluacja będzie dokonywana pod koniec każdego roku szkolnego. Głównym celem ewaluacji jest określenie skuteczności oddziaływań. Należy ocenić, czy:
- zaszły pozytywne zmiany w zachowaniu uczniów,
- wprowadzone oddziaływania budziły zainteresowanie uczniów,
- pojawiły się inne obszary zagrożeń, które powinny być ujęte w programie profilaktyki.
Jeżeli oddziaływania okazały się nie w pełni skuteczne należy odpowiedzieć również na pytanie jakie błędy zostały popełnione. Podstawowe narzędzia ewaluacji Szkolnego Programu Profilaktyki są to:
- obserwacja,
- ankiety,rozmowy, wywiady,
- analiza dokumentów szkolnych.
Diagnoza dokonana będzie wśród:
- uczniów,
- nauczycieli i pozostałych pracowników szkoły,
Opracowując Szkolny Program Profilaktyki wykorzystano „Model szkolnego programu profilaktyki – propozycja” opracowany przez Magdalena Wieczorek, (nauczyciel – konsultant ROM-E Metis w Katowicach) we współpracy z Marią Bernad, doradcą metodycznym ds. pomocy psychologiczno – pedagogicznej w Katowicach:
https://poradnik.metis.pl/wp-content/downloads/model_szkolnego_programu_profilaktyki.pdf
Załącznik
Szczegółowe zadania i sposoby ich realizacji
Budowanie systemu wartości
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Wychowanie w duchu wartości uniwersalnych.
|
Udział w ogólnoszkolnych i klasowych imprezach zgodnych ze „Szkolnym kalendarzem imprez” (Dzień Chłopca, Dni Patrona, andrzejki, 11 Listopada, bal karnawałowy, walentynki, Powitanie Wiosny, Dzień Kobiet, 3 Maja, Dzień Dziecka). Udział uczniów w zajęciach artystycznych, wyjściach do teatru, muzeum, kina. Oglądanie filmów edukacyjnych i dyskusja,
Praca na rzecz społeczności(Sprzątanie Świata,Pola Nadziei,Góra Grosza) Ocena-nagroda za udział w konkursach i imprezach. |
Wychowawcy, nauczyciele |
|
Uczenie sposobów planowania własnego rozwoju,systematyczności i obowiazkowości w nauce. |
||
|
Uczenie organizowania i oceniania własnego uczenia się. |
||
|
Dbanie o frekwencję ucznia na lekcjach i zajęciach pozalekcyjnych. |
||
|
Motywowanie uczniów do udziału w konkursach przedmiotowych,zajęciach pozalekcyjnych,imprezach środowiskowych i osiągania coraz lepszych wyników. |
||
|
Sprzyjanie rozwojowi cech osobowościowych ucznia koniecznych do aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym. |
Kształtowanie postawy patriotycznej
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Kształtowanie osobowości ucznia poprzez uczestnictwo w uroczystościach szkolnych. |
Spotkania z kombatantem. Konkurs patriotyczny Polska moją Ojczyzną. Konkurs piosenki patriotycznej Konkurs ,,Tu mieszkam,tu jest mój dom” Festiwal Nauki pod hasłem,, Teraz Polska” Żywe lekcje historii-wycieczki. Pogadanki na lekcjach historii i wychowawczych. Sporządzanie drzew genealogicznych. Oglądanie filmów,programów i audycji historycznych. |
wychowawcy, nauczyciele |
|
Budowanie świadomości regionalnej. |
||
|
Poszanowanie dla symboli narodowych |
||
|
Rozbudzanie miłości do małej i wielkiej Ojczyzny. |
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Utrwalanie zasad bezpiecznego zachowania się na drodze, podczas gier i zabaw ruchowych oraz przerw międzylekcyjnych. |
1. Spotkania z przedstawicielami Straży Pożarnej. 2. Organizacja ćwiczeń opuszczania budynku szkoły drogą ewakuacyjną. 3. Organizacja klasowych wystaw tematycznych dotyczących zasad właściwego zachowania się w sytuacjach zagrożeń. 4. Wykorzystanie scenek dramowych podczas godzin wychowawczych. 5. Organizowanie wycieczek poza placówkę w celu przypomnienia zasad poruszania się po drogach. 6. Spotkania z policjantem . 7. Projekcje filmów poświęconych zasadom udzielania pierwszej pomocy i zachowaniu się w trudnych sytuacjach. 8. Pokazy udzielania pierwszej pomocy. 9.Indywidualne i grupowe spotkania z psychologiem i pedagogiem szkolnym. |
Wychowawcy, nauczyciele, psycholog i pedagodzy szkolni |
|
Zapoznawanie ze sposobami zachowania się na wypadek klęsk żywiołowych |
||
|
Zasady bezpiecznego posługiwania się urządzeniami w szkole i gospodarstwie domowym; zapobiegania pożarom |
||
|
Poznanie zasad stosowania pierwszej pomocy. |
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Poznanie zasad zdrowego żywienia i ryzyka stosowania rożnego rodzaju diet |
Pogadanki, filmy, spotkania z pielęgniarką, dietetykiem |
wychowawcy
|
|
Zapoznanie z negatywnymi skutkami spożywania substancji zwiększających masę mięśniową |
Pogadanki, filmy, spotkania z pielęgniarką, dietetykiem |
wychowawcy |
|
Nabywanie wiedzy o rozwoju seksualnym człowieka i akceptowanych społecznie formach zachowań w tej sferze |
Pogadanki, filmy, spotkania z pielęgniarką, lekarze, pedagogiem, psychologiem |
nauczyciele wychowawcy |
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Zapoznanie z zasadami higieny psychicznej, właściwymi formami wypoczynku; |
Pogadanki, filmy, spotkania z pielęgniarką, pedagogiem, psychologiem |
wychowawcy |
|
Uświadomienie zasad bezpiecznego korzystania z telewizji, komputera, itp. |
Pogadanki, filmy, spotkania, warsztaty z wychowawcami, pedagogiem, psychologiem szkolnym i pracownikami PP-P |
wychowawcy pedagog, psycholog |
|
Rozwijanie zainteresowań, nabywanie prawidłowych nawyków spędzania czasu wolnego |
Koła zainteresowań, Pozalekcyjne zajęcia sportowe wycieczki klasowe |
nauczyciele |
|
Nabywanie wiadomości o rozwoju psychicznym człowieka, jego potrzebach psychicznych i sposobach ich realizacji |
pogadanki, filmy, warsztaty |
Wychowawcza pedagog psycholog |
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Budowanie poczucia własnej wartości |
pogadanki, zajęcia warsztatowe, indywidualne rozmowy, stosowanie pochwał przez nauczycieli różnych przedmiotów |
Wychowawcy , pedagog psycholog, nauczyciele |
|
Zdobywanie wiedzy na temat uczuć, ich rozpoznawania u siebie i innych osób |
Pogadanki, prelekcje, zajęcia warsztatowe Propagowanie prawidłowych wzorców zachowań poprzez literaturę dla dzieci, np. Gdańskiego Wydawnictwa Psychologicznego: „Po co się złościć”. |
Wychowawcy , pedagog psycholog |
|
Kształtowanie empatii |
Pogadanki, prelekcje, zajęcia warsztatowe
|
Wychowawcy , pedagog psycholog |
|
Nabywanie kompetencji interpersonalnych, umiejętności współżycia w grupie |
Zajęcia warsztatowe, indywidualne spotkania Praca w grupach - przygotowanie scenek dramowych, krótkich inscenizacji dotyczących komunikacji międzyludzkiej, |
Psycholog , pedagog |
|
Nabywanie wiedzy na temat stresu oraz umiejętności radzenia sobie z nim |
Prelekcje, pogadanki, dyskusje, zajęcia warsztatowe, filmy, itp. |
Wychowawcy, pedagog, psycholog |
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Zdobywanie wiedzy na temat szkodliwości używek |
Pogadanki, filmy, lekcje przyrody, spotkania z terapeutą uzależnień |
Wychowawcy, pedagog, nauczyciele przyrody |
|
Zdobywanie wiedzy na temat przyczyn sięgania po używki |
Pogadanki, spotkania z pedagogiem, psychologiem |
Wychowawcy, pedagog, psycholog
|
|
Nabywanie umiejętności odmawiania w sytuacji zachęcania do sięgania po używki |
Zajęcia warsztatowe, filmy |
Wychowawca, psycholog, pedagog |
|
Zapoznanie rodziców z wpływem używek na młodego człowieka i problematyka uzależnień (przyczyny, objawy, skutki). |
|
|
|
Uświadamianie uczniom czym jest agresja i przemoc oraz jak sobie z nimi radzić. |
Pogadanki, filmy |
Wychowawcy, pedagog, psycholog |
|
Zdobycie przez rodziców wiedzy na temat przyczyn agresji i sposobów jej usuwania |
prelekcje |
Wychowawcy, psycholog, pedagog |
|
Nabywanie umiejętności rozwiązywania konfliktu bez użycia agresji |
Zajęcia warsztatowe z zespołami klasowymi, indywidualne spotkania uczniów z pedagogiem i psychologiem |
Wychowawcy, psycholog, pedagog |
|
Nabywanie umiejętności radzenia sobie z własna złością |
Zajęcia warsztatowe z zespołami klasowymi, indywidualne spotkania uczniów z pedagogiem i psychologiem Propagowanie prawidłowych wzorców zachowań poprzez literaturę dla dzieci, np. Gdańskiego Wydawnictwa Psychologicznego: „Po co się złościć”,„ |
Wychowawcy, psycholog, pedagog |
|
Zdobycie wiedzy odnośnie sposobów szukania pomocy w sytuacji bycia ofiarą agresji |
Pogadanki, prelekcje Propagowanie prawidłowych wzorców zachowań poprzez literaturę dla dzieci, np. Gdańskiego Wydawnictwa Psychologicznego: „Dręczyciel w klasie”, „Śmierdzący ser” (przemoc w szkole), „Słup soli” (jak powstrzymać szkolnego dręczyciela). |
Wychowawcy, pedagog, psycholog |
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Ustalenie przyczyn trudności w nauce w indywidualnych przypadkach
|
rozmowy, badanie psychologiczne |
nauczyciel wychowawca pedagog psycholog |
|
Wzbudzanie zainteresowania nauką , podnoszenie motywacji do uczęszczania do szkoły |
stosowanie aktywnych metod nauczania z wykorzystaniem środków multimedialnych |
wszyscy nauczyciele |
|
Dostosowywanie wymagań -programowych do możliwości uczniów |
dostosowywanie wymagań dla poszczególnych uczniów zgodnie z zaleceniami poradni psychologiczno-pedagogicznej,
|
wszyscy nauczyciele
|
|
Udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom z dysfunkcjami |
prowadzenie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych |
nauczyciel-terapeuta logopeda
|
|
Pomoc uczniom, którzy mają trudności w nauce |
prowadzenie konsultacji przedmiotowych, zajęć wyrównawczych dla uczniów, którzy mają trudności w nauce, organizowanie samopomocy koleżeńskiej |
nauczyciele, wychowawcy |
|
Dostarczanie uczniom wiedzy jak skutecznie się uczyć |
prelekcje, rozmowy indywidualne |
wychowawcy, pedagog, psycholog |
Przeciwdziałanie przewlekłym wagarom
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Monitorowanie problemu nieusprawiedliwionych nieobecności w szkole |
analiza frekwencji |
wychowawcy pedagodzy
|
|
Dyscyplinowanie uczniów |
rozmowy z wychowawcami , pedagogiem |
Wychowawca pedagog |
|
Pozyskiwanie rodziców w celu motywowania dziecka do uczęszczania do szkoły |
rozmowy z rodzicami, porady wychowawcze, ustalenie zasad współpracy |
Wychowawca, pedagog psycholog |
|
Ustalanie przyczyn nieuczęszczania do szkoły |
rozmowy z uczniem, badania psychologiczne |
Wychowawca pedagog psycholog |
|
Udzielanie pomocy w rozwiązaniu problemów będących przyczyną wagarów |
w zależności od przyczyn (pomoc w rozwiązywaniu konfliktów rówieśniczych, dawanie wsparcia psychicznego, objęcie zajęciami terapeutycznymi, itp.) |
wychowawca pedagog psycholog |
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Ocena sytuacji materialnej uczniów |
Obserwacja, rozmowy, wywiady |
Wychowawcy, psycholog, pedagog |
|
Udzielanie pomocy osobom najbardziej potrzebującym |
Pomoc w żywieniu, kierowanie do świetlic terapeutycznych osób potrzebujących, dofinansowanie udziału w imprezach klasowych i szkolnych uczniom z najuboższych rodzin, współpraca z OPS |
Wychowawcy, pedagog, psycholog |
|
Kształtowanie u uczniów postaw społecznych sprzyjających akceptacji innych niezależnie od ich sytuacji materialnej |
Pogadanki, filmy, rozmowy indywidualne |
Wychowawcy pedagog psycholog |
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Ocena sytuacji rodzinnej uczniów |
Obserwacja, rozmowy, wywiady |
Wychowawca |
|
Dawanie wsparcia psychicznego dzieciom w trudnej sytuacji rodzinnej |
Rozmowy, porady |
Wychowawca, psycholog, pedagog |
|
Udzielanie pomocy rodzicom |
rozmowy wspierające, porady, kształtowanie właściwych postaw rodzicielskich |
wychowawca pedagog, psycholog |
|
Zgłaszanie do odpowiednich instytucji (pomoc społeczna, sąd) w sytuacji zaistnienia podejrzenia o niewłaściwym sprawowaniu władzy rodzicielskiej |
Kontakt (telefoniczny lub pisemny) z odpowiednimi instytucjami |
Wychowawcy pedagog psycholog |
|
Zadanie |
sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Zapoznanie uczniów ze skutkami grożącymi za zachowania o charakterze przestępczym (kradzieże, bójki, zastraszanie, itp.) |
Prelekcje, pogadanki, spotkania z przedstawicielami policji |
Wychowawcy, pedagog |
|
Objecie indywidualną pomocą dzieci, które maja za sobą pierwsze doświadczenia o charakterze przestępczym |
Wykrycie przyczyn zachowań antyspołecznych (rozmowy, badania psychologiczne), Indywidualna pomoc o charakterze terapeutycznym, w trudniejszych przypadkach proponowanie pobytu w specjalistycznych ośrodkach (MOS) |
Pedagog, psycholog |
|
Udzielanie pomocy rodzicom |
Rozmowy, porady wychowawcze kształtowanie właściwych postaw rodzicielskich |
Pedagog, psycholog |
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Udzielanie pomocy w nauce, wyrównywanie braków |
zajęcia wyrównawcze, pomoc koleżeńska, okresowe dostosowanie wymagań |
Wychowawcy nauczyciele |
|
Udzielenie pomocy w zaadaptowaniu się w nowej sytuacji |
Stworzenie właściwej atmosfery w klasie,dawanie wsparcia psychicznego |
Wychowawcy nauczyciele |
|
Kształtowanie u uczniów postawy tolerancji wobec odmienności kulturowej |
Prelekcje warsztaty filmy |
Wychowawcy pedagog psycholog |
Pomoc uczniom z problemami emocjonalnymi (w tym w sytuacjach kryzysowych)
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Monitorowanie sytuacji uczniów |
rozmowy wywiady obserwacja |
wychowawcy pedagog psycholog pielęgniarka |
|
Udzielanie wsparcia psychicznego osobom indywidualnym |
rozmowy interwencja kryzysowa zajęcia terapeutyczne |
wychowawcy pedagog psycholog |
|
Pomoc zespołom klasowym |
interwencja kryzysowa |
wychowawca pedagog psycholog |
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Rozwijanie zainteresowań czytelniczych.
|
Przeprowadzenie wsród uczniów ankiety na temat aktywności czytelniczej. Prowadzenie zajęć z głośnego czytania. Przeprowadzanie wsród uczniów testów czytania ze zrozumieniem. Organizowanie konkursów :,,Przysłowia mądrością narodu”, ,,Ada to nie wypada”, ,,Czytelnik roku”, ,,Konkurs mitologiczny”, ,,Konkurs poprawnej polszczyzny”, ,,Konkurs poprawnej ortografii”. Tworzenie wystawek tematycznych np. o zwierzętach, roślinach, autorach książek. Organizowanie lekcji bibliotecznych i wizyt w bibliotece miejskiej. Realizacja programu czytelniczego "Kto czyta nie błądzi" we współpracy z biblioteką miejską |
Wychowawcy, nauczyciele (w szczególności nauczyciele biblioteki) |
|
Dyskusje nad przeczytanymi książkami,ciekawymi artykułami. |
||
|
Głośne czytanie wybranych utworów z literatury dziecięcej. |
|
Zadanie |
Sposób realizacji |
Osoby odpowiedzialne |
|
Kształtowanie umiejętności posługiwania się sprzętem informatycznym
|
Tworzenie prezentacji multimedialnych Posługiwanie się technologią informatyczną na lekcjach. |
Wszyscy nauczyciele, w szczególności nauczyciele informatyki |
|
Rozwijanie umiejętności właściwego korzystania z internetu |
||
|
Doskonalenie umiejętności posługiwania się językiem i narzędziami informatycznymi. |
